ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
Օ Ր Ե Ն Ք Ը
ԼԵԶՎԻ ՄԱՍԻՆ
(շարադրություն)
Հայաստանի Հանրապետության` լեզվի մասին օրենքի օրինագիծը ընդունվել է ՀՀ Գերագույն մարմնի կողմից մարտի <<30>> 1993 թ:Լեզվի մասին օրինագծում ընդունված են մի շարք օրենքներ, որոնց մեծամասնությունը չի օգտագործվում կամ էլ ժամանակ առ ժամանակ խախտվում է հենց հայ ժողովրդի կողմից:Դեռ հին ժամանակվանից մեր ժողովուդը նախընտրում էր ուրիշ լեզուներ՝ ֆրանսերեն, ռուսերեն, անգլերեն և այլն: Պատճառը շատ հասարակ է. մեր փոքր երկիրը չի կարողանում ստեղծել այդքան աշխատատեղեր, որոնքբավարար են մարդկանց հավակնություններին։ Այդ պատճառով մարդիկ միշտ իրենց հույսը կապում են այլ երկրների հետ և մտածում են՝ ինչքանով է մեր լեզուն իրենց համար անհրաժեշտություն:
Մյուս կողմից մեր լեզուն երկար ժամանակ չէր զարգանում, որովհետև գիտության և տեխնիկայի ոլորտները մեզ մոտ սպասարկվում էին ռուսերեն, և 21-րդ դարում նոր բառեր չեն առաջացել, որոնց միջոցով մենք կարողանայինք նկարագրել նոր ատրիբուտներ: Մարդիկ կան, ովքեր մեղադրում են ուրիշ մարդկանց կամ ատյանների, բայց ոչ մի լեզվի պատմություն չի կառուցվել 20 տարվա ընթացքում:
Մեր լեզուն զարգացնելու համար մենք պետք է ունենանք մեր գիտատեխնիկական բազան, որի հիման վրա մենք կարողանայինք ստեղծել նոր՝ հայկական անվանումները:
Լեզուն որպես մտածելակերպ
Կան տերբեր մոտեցումներ այդ հարցին։ Ես կարծում եմ՝ եթե երկրում կան քիչ աշխատատեղեր և ամեն աշխատատեղի համար մեծանում է մրցակցությունը, ուզած- չուզած դա ազդելու է մարդկանց մտածելակերպի վրա…
Իհարկե, մեր լեզուն վատը չէ, բայց իմ կարծիքով, պետք չէ այդ երկու հասկացողությունը իրար հետ խառնել:
Комментариев нет:
Отправить комментарий